براساس مطالعه و گونه شناسی مواد فرهنگی بدست آمده از محوطه دوزداغی خوی می توان قدمت آن را متعلق به ادوار مختلف فرهنگی نوسنگی ،مس سنگی ،مفرغ، آهن و قرون میانی اسلامی دانست.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ،فاطمه ملک پور سرپرست هیات باستان شناسی با اعلام این مطلب هدف از گمانه زنی و تعیین حریم محوطه دوزداغی را حفاظت هرچه بیشتر ، شناخت گستره آثار فرهنگی در اطراف این اثر ،تعیین عرصه وتدوین نقشه گستردگی محوطه ذکر کرد.
 وی گفت : برای انجام تعیین حریم این اثرباستانی نخستین گمانه ها در امتدادجهت های اصلی جغرافیایی نزدیک عرصه ظاهری تپه در ابعاد 1.5در1.5 متر ایجادوگمانه های بعدی با فواصل متفاوت ودر مجموع 24 گمانه حفر شد.
 به گفته این باستان شناس ،پس از مطالعه نتایج هر گمانه به ترسیم خطوط عرصه محوطه اقدام شدکه درقسمت غربی و جنوب غربی رودخانه بعنوان خط عرصه تعیین و درقسمت شرقی کوه دوزلاخ داغی و درسایرجهات از اتصال آخرین گمانه های دارای آثار فرهنگی به یکدیگر خط عرصه ترسیم شد.
 اواظهارداشت:محوطه دوزداغی بزرگترین محوطه فرهنگی شمال دریاچه ارومیه است که متشکل از دوقسمت شرقی (محوطه دوزداغی موسوم به گورستان )و قسمت غربی (تپه دوزداغی)است که بوسیله یک جاده شنی از هم جدا می شوند.
 وی افزود:این محوطه باستانی درفاصله 1.5کیلومتری جنوب غربی شهر خوی در بخش مرکزی و یک کیلومتری شمال روستای امیربیگ درکناره شرقی رودخانه قودوخ بوغان قرار گرفته است.
 به گفته این باستان شناس ،نام اثر در زبان آذری از دوواژه دوز به معنی نمک و داغ به معنی کوه است که با قرار گرفتن درمیان معادن نمک به این نام مشهور است.
 وی عوامل موثر درشکل گیری محوطه دوزداغی را وسعت زمینهای حاصلخیز ، میزان بارش ، ارتفاع ، راه دسترسی، وجودمراتع و پوشش گیاهی مناسب ، منابع سوخت ،منابع آب دائمی و معدن نمک در شرق محوطه دانست.
 ملک پور افزود: محوطه باستانی دوزداغی مهترین پتانسیل و شرایط بهره برداری اقتصادی مبتنی بر کشاورزی ، دامپروری ، مبادلات فرهنگی و تجاری با مناطق همجوار مانند نمک که در دوران پیش ازتاریخ مهمترین فراورده تجاری محسوب می شده را دارا بوده است. 
مجوز تعیین حریم وعرصه محوطه باستانی دوزداغی توسط رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صادرشده است.

انتهای پیام/